دنبال توام مثل همان طفل فقیری/ که کوچه به کوچه پی دیدار امیری/ من سائل این خانه حقیر بن حقیرم/ تو صاحب این خانه کبیر بن کبیری/ عمدا به زمین خورده ام و پا نشدم باز/ تا بلکه دوباره تو ز من دست بگیری